Op een (bijna) onbewoond eiland
5 maart 2013 - Nusapenida, Indonesië
Hallo!
Na een paar dagen radiostilte is het tijd voor een nieuwe rijstblog. In totaal tien dagen in Kuta, Bali geweest. Lekker bijgekomen, geshopt, in de zon gelegen, gerelaxed aan het zwembad en veel bijgeslapen.
Deze week nog wel twee tempeltripjes gemaakt: Ulu Watu en Tanah Lot bekeken. Allebei de tempels waren mooi en ze hadden beide hun charme. Ulu Watu lag hoog op een rots. Rondom de tempel waren er verschillende uitzichtspunten vanwaar je de tempel kon bekijken. Naast dit oude bouwwerk waren de loslopende apen hier ook een hoogtepunt. Wat een koddige beestjes! Je moest wel goed op je spullen letten, want voordat je het wist waren ze er met je lensdop, bril of haarbandje vandoor. Mooie plaatjes kunnen schieten hier. Wederom een poging gedaan om de zonsondergang te bekijken, maar helaas was het weer te bewolkt...
Tanah Lot was ook de moeite om te bezichtigen, alleen die dag was het ontzettend heet. Ook was het hoogtij, dus we konden niet naar de tempel (omringd door wild zeewater) lopen. Van een afstandje genoten van het uitzicht en Johnny (onze GVR) en Maart genoten vooral van de aandacht die ze kregen van de lokale bezoekers. Iedereen wilde met ze op de foto. Vreemd en vlijend tegelijk...
Zaterdag en zondag-avond ons nog even in het heftige uitgaansleven van Kuta gestort. Na een alcoholloze week (antibiotica voor Nancy en Maartje was solidair) genoten van koele bintangs en warme dansjes. Gezellig gehad! Zondagavond heeft Maartje nog een liedje gezongen in de Espressobar (jamsessie) en daar kwamen we toevallig weer de zanger van de huisband van vorige week vrijdag tegen (Agung). Hij had een optreden in een ietwat fancy tent verderop in de straat: Vi Ai Pi. Daar nog genoten van zijn band: Soliddev. Maartje schroomde niet om (na aandringen van Agung) daar ook nog een gastoptreden te verzorgen. Kick-ass! Het publiek was onder de indruk en Maartje was weer wat podium-ervaring rijker.
Maandagochtend was het dan echt tijd om Bali (voor nu) achter ons te laten. Om 10.30 stapten we op de boot naar het naastgelegen eiland Nusa Lembongan. Wat een boottocht... Wild water en zetels bestaande uit houten planken tussen de flessen water. Geen aanrader na een avondje doorzakken. Anderhalfuur later stapten we met onze backpacks op de rug en jezusnikes aan de voeten vanuit het water het strand op. Ons door twee chauffeurs met brommers naar onze nieuwe slaapplek voor de komende nachten laten brengen: Wayhu Homestay. Daar meteen een scooter gehuurd voor de komende drie dagen, want dat is het meest geschikte vervoersmiddel hier. Er rijden hier geen auto's, er is geen politie en alles is net te ver om te lopen (in de brandende zon).
Na een korte instructie -waar rijschool Louana nog een puntje aan kan zuigen- op de scooter gestapt en het eiland verkend. Maartje achter het stuur en Nancy achterop. Al snel kwamen we erachter dat de wegen vol gaten zaten, maar na de nodige kilometers manouvreerde Maart ons soepel van A naar B. On the loose met 20km/u!
Onderweg een hapje gegeten aan een schilderachtig strandje. Maart was vooral bezig met alle aanwezige beestjes om ons heen, zoals een jagende spin en twee om elkaar heen draaiende salamanders. Maartje: "Het is hier real life National Geographic!" In het Noorden gestopt voor een mangrove-tour. Met een sta-boot (zoiets als in Venetië) door de mangrove gevaren. Een stukje ruwe natuur vol flora en fauna. Bomen geworteld in het water, overal krabbetjes en rimboe-geluiden. Daarna een beetje rondgereden, gestopt bij tempeltjes en uitzichtspunten, schelpjes gezocht en voor we het wisten waren we het eiland (bijna) rond. We hebben tijdens dit tourtje onze ogen uitgekeken. Opvallend is dat hier overal zeewier wordt gedroogd. Wat ze er precies mee doen is voor ons nog een raadsel, maar daar zullen we komende dagen vast antwoord op krijgen.
Nusa Lembongan is echt een pareltje van een eiland. Rust, mooie stranden, veel natuur en nog meer rust. Geen drukke tenten en mensen die je lastig vallen. Het nadeel is wel dat om 22.00 alles dicht zit en er dus geen gezellige cafés zijn. Maar dat kunnen we wel even missen na al die dagen Kuta. Vroeg naar bed en overdag leuke dingen doen. We hebben nog genoeg op het programma: snorkelen met de mantarog, kayakken en misschien yogales nemen. Een uitstekende plek dus om helemaal tot rust te komen en rond te scooteren.
Tot zover, tot de volgende!
xoxo
Na een paar dagen radiostilte is het tijd voor een nieuwe rijstblog. In totaal tien dagen in Kuta, Bali geweest. Lekker bijgekomen, geshopt, in de zon gelegen, gerelaxed aan het zwembad en veel bijgeslapen.
Deze week nog wel twee tempeltripjes gemaakt: Ulu Watu en Tanah Lot bekeken. Allebei de tempels waren mooi en ze hadden beide hun charme. Ulu Watu lag hoog op een rots. Rondom de tempel waren er verschillende uitzichtspunten vanwaar je de tempel kon bekijken. Naast dit oude bouwwerk waren de loslopende apen hier ook een hoogtepunt. Wat een koddige beestjes! Je moest wel goed op je spullen letten, want voordat je het wist waren ze er met je lensdop, bril of haarbandje vandoor. Mooie plaatjes kunnen schieten hier. Wederom een poging gedaan om de zonsondergang te bekijken, maar helaas was het weer te bewolkt...
Tanah Lot was ook de moeite om te bezichtigen, alleen die dag was het ontzettend heet. Ook was het hoogtij, dus we konden niet naar de tempel (omringd door wild zeewater) lopen. Van een afstandje genoten van het uitzicht en Johnny (onze GVR) en Maart genoten vooral van de aandacht die ze kregen van de lokale bezoekers. Iedereen wilde met ze op de foto. Vreemd en vlijend tegelijk...
Zaterdag en zondag-avond ons nog even in het heftige uitgaansleven van Kuta gestort. Na een alcoholloze week (antibiotica voor Nancy en Maartje was solidair) genoten van koele bintangs en warme dansjes. Gezellig gehad! Zondagavond heeft Maartje nog een liedje gezongen in de Espressobar (jamsessie) en daar kwamen we toevallig weer de zanger van de huisband van vorige week vrijdag tegen (Agung). Hij had een optreden in een ietwat fancy tent verderop in de straat: Vi Ai Pi. Daar nog genoten van zijn band: Soliddev. Maartje schroomde niet om (na aandringen van Agung) daar ook nog een gastoptreden te verzorgen. Kick-ass! Het publiek was onder de indruk en Maartje was weer wat podium-ervaring rijker.
Maandagochtend was het dan echt tijd om Bali (voor nu) achter ons te laten. Om 10.30 stapten we op de boot naar het naastgelegen eiland Nusa Lembongan. Wat een boottocht... Wild water en zetels bestaande uit houten planken tussen de flessen water. Geen aanrader na een avondje doorzakken. Anderhalfuur later stapten we met onze backpacks op de rug en jezusnikes aan de voeten vanuit het water het strand op. Ons door twee chauffeurs met brommers naar onze nieuwe slaapplek voor de komende nachten laten brengen: Wayhu Homestay. Daar meteen een scooter gehuurd voor de komende drie dagen, want dat is het meest geschikte vervoersmiddel hier. Er rijden hier geen auto's, er is geen politie en alles is net te ver om te lopen (in de brandende zon).
Na een korte instructie -waar rijschool Louana nog een puntje aan kan zuigen- op de scooter gestapt en het eiland verkend. Maartje achter het stuur en Nancy achterop. Al snel kwamen we erachter dat de wegen vol gaten zaten, maar na de nodige kilometers manouvreerde Maart ons soepel van A naar B. On the loose met 20km/u!
Onderweg een hapje gegeten aan een schilderachtig strandje. Maart was vooral bezig met alle aanwezige beestjes om ons heen, zoals een jagende spin en twee om elkaar heen draaiende salamanders. Maartje: "Het is hier real life National Geographic!" In het Noorden gestopt voor een mangrove-tour. Met een sta-boot (zoiets als in Venetië) door de mangrove gevaren. Een stukje ruwe natuur vol flora en fauna. Bomen geworteld in het water, overal krabbetjes en rimboe-geluiden. Daarna een beetje rondgereden, gestopt bij tempeltjes en uitzichtspunten, schelpjes gezocht en voor we het wisten waren we het eiland (bijna) rond. We hebben tijdens dit tourtje onze ogen uitgekeken. Opvallend is dat hier overal zeewier wordt gedroogd. Wat ze er precies mee doen is voor ons nog een raadsel, maar daar zullen we komende dagen vast antwoord op krijgen.
Nusa Lembongan is echt een pareltje van een eiland. Rust, mooie stranden, veel natuur en nog meer rust. Geen drukke tenten en mensen die je lastig vallen. Het nadeel is wel dat om 22.00 alles dicht zit en er dus geen gezellige cafés zijn. Maar dat kunnen we wel even missen na al die dagen Kuta. Vroeg naar bed en overdag leuke dingen doen. We hebben nog genoeg op het programma: snorkelen met de mantarog, kayakken en misschien yogales nemen. Een uitstekende plek dus om helemaal tot rust te komen en rond te scooteren.
Tot zover, tot de volgende!
xoxo
Leuke foto's van een prachtige reis! Ik kan me voorstellen dat Nusa(even voor het gemak) heerlijk rustig en relax is. Veel plezier tussen de mantaroggen en al het andere moois, zoals die prachtige bloemen!
Bericht Jose: leuk,weer wat geleerd!
kus Mamzel
Van ons uit het koude Nederland veel liefs en dikke knuffels.
Naziyh vindt het wel erg stoer staan Nancy het litteken wat je hebt. Een extra knuffel van hem voor jouwXXXXXXXXX
Joep en Jose.
Joep en Jose.
Groetjes